Honningsvag - Noordkaap en terug: 68 km en 1248 hoogtemeters

Woensdag 6 juli

71°10’21’’ Noorderbreedte en 5°C !!

Vanmorgen zijn we uit Havoysund met de Hurtigruten op de middag in Honningsvag aangekomen.

Een vriendelijke dame in het reisbureau regelt er onze terugreis met de Hurtigruten naar Trondheim ( donderdag om 6:15 vertrekken en aankomen op zondag in de vroege morgen).

We maken ons op voor onze 34 km naar de Noordkaap.

Het is bewolkt en er staat een strakke wind wanneer we rond 15:00 vertrekken. Het is ook erg koud en de wind verhoogt nog het koudegevoel (cfr. Frank Deboosere).

Na een vrije vlakke aanloop worden we al snel geconfronteerd met een lange klim met stukken van 9% en toch kunnen we onze winterkledij goed verdragen. Het gebied is totaal verlaten en we voelen ons nietig in deze immense en onherbergzame omgeving. We worden af en toe voorbijgereden door motorfietsers, auto’s en campers, maar het is niet de overrompeling waar we in sommige verslagen over gelezen hebben. We krijgen wel veel aanmoedigingen en dat ‘supporteren’ doet deugd als het een beetje moeilijk gaat.

We ontmoeten de fiere Noorse vader met zijn al even fiere 11-jarig zoontje die we deze morgen op de ferry hebben leren kennen. Zij zijn al boven geweest en nu reeds op de terugweg. Zij zijn pas aan hun avontuur begonnen en willen naar het meest zuidelijke punt van Noorwegen fietsen!

 

Hoe hoger we komen hoe strakker en ijziger de wind wordt. Het doet een beetje aan de Ventoux denken.



We zijn gelukkig en ook een beetje trots wanneer we de parking van het Noordkaapcentrum oprijden. Na de korte fotosessie ( te koud en te veel wind) trakteren we onszelf op een warme chocomelk en een stuk taart.

Het blijft bewolkt een zelfs een beetje mistig, zodat het weinig zin heeft om op de middernachtzon te wachten. We besluiten wijselijk om zo vlug mogelijk terug naar Honningsvag te fietsen.

De « afdaling « is ook behoorlijk lastig en we zijn blij en dankbaar dat we veilig terug beneden zijn

De komende 3 dagen ruilen we onze fietsbenen voor zeemansbenen !

Epiloog:

Het is de bedoeling om na een bezoek aan Trondheim de nog resterende 130 km tot in Fölling waar onze camper staat, te fietsen. Daarna ‘camperen’ we terug naar huis.

We hopen dat jullie een beetje meegereisd hebben en danken voor de vele e-mails en sms-jes die ons deugd hebben gedaan.

vera en michel

Skaidi - Havoysund : 117 km

Beroemd tot in ............ Taiwan !!

Als we in Skaidi inkopen doen bij een Statoil tankmachine (zoals Wolfje zegt) worden we omringd door kirrende en giechelende Taiwanezen die allemaal met ons op de foto willen. Michel krijgt continu toestellen in zijn hand gestopt en fotografeert er op los. De mannen, die eerst wat op afstand toekijken, zien het ook wel zitten en als ik hen duidelijk maak dat ze gerust de fiets mogen vasthouden is het helemaal te gek !

We blijven bij onze beslissing en als we Olderfjord uitfietsen kiezen we richting Havoysund. Onder een stralende hemel met licht wind op kop, fietsen we een 18km lang recht stuk tot aan de kust. En van daaraf wordt het opnieuw een adembenemende rit. Grillige rotsformaties aan de ene kant en  prachtige kleurschakeringen in het water aan de andere kant zorgen voor een onvergetelijk schouwspel. 

Soms hebben we felle tegenwind en in de laatste 50 km maakt het parcours het ons ook niet makkelijk. Als we in Haveoysund aankomen hebben we 1100 hm op onze teller en dat kan tellen bij een rit van 117 km !

Een beetje moe maar content en dankbaar om het prachtige weer boeken we de enige vrije kamer in het enige hotel en genieten van een welverdiend pintje, een hagelwitte badhanddoek - ook dat kan luxe zijn - en hopelijk van een rustige nacht.

Morgen nemen we om 8.30 de boot naar Honningsvag.

Alta - Skaidi: 98 km

Maandag 4 juli


We zijn er bijna, maar nog niet helemaal…..

Het weer van gisteren is er vandaag opnieuw. De zon staat aan een wolkenloze hemel dus ontbijten we buiten mét spiegeleitjes !!

Er staat een vrij lange en toch wel lastige rit naar Skaidi op het dagprogramma en we hebben voor de zekerheid ook weer een hut geboekt.

In Alta vinden we na veel zoeken het «Tourist Information Senter » . We willen absoluut de 7 km lange tunnel, die het vaste land met het Noordkaap eiland verbind,t vermijden. Die tunnel (en eigenlijk zijn het er vier) is een nachtmerrie voor iedere fietser. We kiezen voor de oplossing via Havoysund om dan met de Hurtigruten naar Honningsvag te varen.

Langs vrij goede fietspaden kunnen we veilig Alta verlaten en moeten al snel klimmen. Het sein om onze trui uit te trekken en in T shirt verder te gaan. Boven is er geen terrasje of picknick-plaats en we lenen dan maar 2 stoelen van een Sami en genieten van onze boterhammetjes met kaas en tomaat.

We klimmen verder tot bijna 400 m en komen in de toendra terecht. Een hoogtepunt is echter de brede bocht die de weg maakt en waar je de schitterende wolkenhemel lijkt in fietsen. Onvergetelijk

Gelukkig blijven we een tijdje letterlijk en figuurlijk op hoog niveau fietsen en kunnen we intens genieten van het unieke landschap. We wanen ons in Mongolië…

 

Het is op dit plateau dat we 2 jonge pechvogels ontmoeten. Een Duitser met een kapotte naaf die hoopt dat de bus hem zal meenemen en een Noor, die nog in Leuven gestudeerd heeft, met kniepijn. We hopen dat beiden vandaag hun bestemming bereikt hebben.

Bij het naderen van Skaidi komen dreigende wolken opzetten, maar we komen na 98 km in een gezellige hut terecht op een camping annex een soort jeugdherberg

Voor ons is dit een pracht rit geworden maar voor wie die tocht moeten maken bij slecht weer kan dit ‘hels’ zijn.

Alteidet - Alta: 94 km

Zondag 3 juli

Allemaal Beestjes...

Na de spectaculaire rit van gisteren worden we vandaag bijna de ganse tijd begeleid door rendieren. De fjorden waar we langs rijden zijn misschien minder indrukwekkend dan deze die we gisteren gezien hebben, maar ze blijven fascineren.

Vandaag worden we ook geconfronteerd met echte Sami. Hun handeltjes moeten het duidelijk afleggen tegen de toeristenkramen die door Noren gerund worden.

De voormiddag is niet zo moeilijk maar wanneer we later langs de Altafjord komen stapelen de hoogtemeters zich op. Bij aankomst hebben we er 833 op de teller.

Het weer is intussen helemaal uigeklaard en als we lang genoeg opblijven dan zien we nog eens de middernachtzon.

Morgen fietsen we van Alta naar Skaldi de toendra in.

Misschien wel de mooiste .....

Zaterdag 2 juli

Onze zwitserse co-fietsers (Sylvana en John) vertrekken ingeduffeld alsof ze verwachten dat de hemelsluizen onmiddellijk zullen opengaan. Wij zien 'een stukje blauw' en starten - optimistisch als altijd - in lente-outfit !

En na een tiental km fietsen we gezwind de klim langs de Kvaenangsfjell (van 0 naar 400 m) inderdaad in ons onderhemdje. Het belooft een schitterende dag te worden ...

We fietsen langs kms uitgestrekte berkenbossen en spotten onze eerste grotere kudde rendieren. Hier stopt de boomgrens aan 300 m en de sneeuw ligt hier nog pakken hoog.
Een duitse fietser - de professor - op terugweg vertelt enthousiast over de prachtige tocht die ons nog wacht. En gelijk heeft hij ! Het uitzicht op de Kvaenangenfjord is adembenemend, en we raken niet uitgekeken op dit ongelooflijk mooi panorama Alle foto's die we nemen kunnen niet weergeven hoe wij ons voelen op dit hoogtepunt van onze rit.

Op de top staat hotel Gildetun, naar het schijnt een van de mooiste van Noord Noorwegen. We verwennen onszelf in de knusse caferaria met de typische Noorse wafeltjes én chocolademelk. We worden druk omringd door Duitse toeristen en laten ons gewillig fotograferen. Een beetje ijdel ....

Tijdens de tweede beklimming van de dag zijn we zelfs - de enige - toeschouwers bij een wielerwedstrijd ! Een kopgroep van vijf renners en dan een peleton van één ..... dan nog één ..... en veel later nog één ..... Thor en Boason zijn ook zo begonnen, zegt Michel.

De afdaling is ijzig koud en er staat een zeer strakke wind dus vest, handschoenen, buff ..... Een groot verschil met deze voormiddag maar ja, we zijn het al een beetje gewoon om 'all seasons in one day' te hebben.

Onze hytte in Alteidet is een beetje ouwerwets maar knus warm. In de gezellig grote keuken eten we samen met een frans paar door doorreis. Zij hebben Finse biertjes mee, dus .... santé ! Het wordt nog een lange 'franse' avond als ook de zwitsers erbij komen zitten.

Birtavarre - Storslett: 82 km

Lyngenfjord schittert in de zon!

20 km fietsen we de Kafjord uit om opnieuw de indrukwekkende Lyngenfjord te bereiken. De zon is van de partij en de gletsjers die de fjord omringen zijn echt indrukwekkend. We nemen een pauze op een terras in Olderdalen aan de ferry waar we nog 2 fietsers ontmoeten. Een jonge dame uit Australië en een jonge man uit Oostenrijk. Beiden komen van de Noordkaap terug en voor het meisje is het haar laatste fietsdag in Europa. Na 6 maand vertrekt ze van Tromso naar Down Under.

Met op de achtergrond de meer dan 1000 m hoge besneeuwde bergtoppen van de Lyngsalpen is de Lyngenfjord een van de mooiste van Noord Noorwegen.

Voor het eerst sinds de Lofoten wordt hier weer stokvis gedroogd. Die moeten we dringend proeven.

 

Wegeniswerken verplichten ons even de E6 te verlaten, maar niet getreurd, het ommetje brengt ons nog dichter bij het authentieke Noorwegen.

Vandaag hadden we grotendeels de wind op de neus, de zon als metgezel en dus komen we droog aan op de camping. De laatste 20 km nemen we een vermoeide Zwitserse fietsster in ons wiel die ook op dezelfde camping overnacht.

Nordkjosbotn - Birtavarre : 96 km

Woensdag 29 juni

Water - water valt - watervallen !!

Je hebt ze in alle categoriën : de kleintjes die nog het diploma 'waterval-len' niet behaalden, de grootmeesters die majestueus en met veel vertoon van meters hoog naar beneden klateren, je hebt de schuchtere en de luidruchtige, maar overal spat en spettert het, klatert en kolkt het .... Aan de overkant van de fjord zien we de meterslange witte slierten geluidloos naar beneden vallen maar naast ons bruist het dat het een plezier is.

En als de hemelse watervallen daar nog een schepje bovenop doen ..... het is inderdaad een water-dag ! Maar geloof het of niet, we genieten ervan vooral in de wetenschap dat we deze avond 'droog-liggen'. Vanaf nu reserveren we op voorhand hytter want, hoe hoger we komen, hoe minder hytte vrij zijn.

Na Skibotn fietsen we rest van de dag langs de Storfjorden en Kalfjorden met steeds zicht op de sneeuwtoppen rondom.

Onderweg worden we toeterend ingehaald door een Zwitsers koppel met caravan, dat we twee dagen terug in Finssnes ontmoetten. Als we op de zelfde parking picknicken - gelukkig met regenpauze - zorgen zij voor koffie mét koekjes !!

We krijgen ook nog twee tunnels van 2-3 km met verbod voor fietsers. Gelukkig kunnen we via de 'oude' weg die tunnels omzeilen maar die weg ligt er verschrikkelijk bij : rotsblokken, hout, stenen, kapot wegdek .... Binnen afzienbare tijd is die helemaal onbruikbaar.

Op de camping hebben we een nette hytte mét kookplaatje, bedden, tafel en stoelen, proper en verzorgd; het sanitair is wel allesbehalve dus hou ik het bij een kattewasje !

Maar we zitten gezellig warm binnen en met de strakke wind is dat een luxe.

Finnsnes - Nordkjosbotn : 84 km

Woensdag 30 juni


Optimisten als we zijn vertrekken we in zomertenu, lichte trui en korte broek maar met arm - en kniestukken, in de hoop dat we die in de loop van de dag kunnen uitdoen. We houden evenwel onze regenkledij bij de hand want we kennen ondertussen iets van het Noorse klimaat. All seasons in one day ....

In een fietsverslag lazen we dat een ommetje via de 855 zo vlak als een biljart verloopt. Na de zware rit van gisteren is dat een prima start. Eens op de E6 vanaf Olsborg wordt het even wennen aan het verkeer, maar het valt nog best mee. Misschien is juni nog een rustige maand maar zeer druk is het hier niet.

We houden even halt bij een Sami-winkeltje en proeven ons eerste rendiervlees.

In Hela verlaten we weer even de E6 en genieten van de wijdse sneeuwbergen die de Balsfjord omringen.

De camping in Nordkjosbotn is gezellig klein. Alle « hytter » zijn bezet en we zetten onder een lichte motregen ons tentje op.

We koken en eten in de kleine keuken waar we kennis maken met een tof fiets-paar uit IJmuiden. Deze keer zijn zij met auto en tent op stap maar zij hebben ook al heel wat fietsreizen gemaakt over gans Europa. Ze trakteren ons op een glas wijn, zodat de pasta »krulletjes » met een glaasje Beaujolais Village nog zo lekker smaken.

Stave - Finnsnes: 103 km

Dinsdag 28 juni

De laatste brug naar het vaste land!

De zon haalt ons uit de tent . We ontbijten met wafels  en kaneelkoeken op een terrasje in Bleik, net voor Andenes.

Andenes is kil en lelijk. We zijn blij dat we gisteren in Stave op een unieke locatie gekampeerd hebben

Om  13:00 nemen we omze voorlopig laatste ferry naar het vaste land.

We worden al na 5 km op een stevige beklimming getrakteerd en we doen onze (dikke) fietstrui uit en fietsen in onze T-shirt naar omhoog. Het is "slechts" 200 m hoog, maar als je van 0 m komt kan dat tellen.

Het begint lichtje te rgenen en we hebben nog 50 km te gaan tot Finnsnes. Het wordt een lange en lastige rit. De besneeuwde bergtoppen links van onze liggen er wat troosteloos bij.

We zijn blij als we om 21:00 een eenvoudige maar uiterst practische "hytte" vinden even biten Finnsnes.

 .

Andoy-Stave : 56 km

Maandag 27 juni

De hagelwitte stranden van de Vesteralen !



Zon !

De patron tipt ons over een westelijke route naar Andenes en over het Joker supermarktje in Risoyhamn. We kunnen er binnen ontbijten met free koffie.

We ontmoeten er Australiërs die eventjes de aangemeerde Hurtigruten verlaten. Zij zijn van Kirkenes naar Bergen onderweg.

                                  


Na een  ‘fotosessie’ fietsen we onder een staalblauwe hemel  richting Andenes. Een schitterende rit, bijna vlak, niet teveel tegenwind en in een totaal ander landschap. Zee, hagelwitte stranden, turfhopen, moerassen, kleine nederzettingen, schapen ….

                                   

Als we in Stave een fantastisch mooi gelegen camping passeren, hebben we weinig woorden nodig om de remmen dicht te trekken en ons tent aan de kust op te slaan. Schitterernd !!


We zonnen, genieten van zalig nietsdoen en fietsen dan één km verder naar Kafé Aurore voor een biertje. Het blijken twee Fransen te zijn die een klein restaurant runnen met mini-kaart : tanjne van lam of poulet provencale, crème brulé of tarte au fromage ….

De pasta die klaarligt voor deze avond houden we voor later want hier kunnen we geen ‘neen’ tegen zeggen.

En nu volop genieten van de middernachtszon !

Laupstad (Vestpollen) - Andoye: 108 km

Zondag 26 juni


« Just in time » is ons tot nu toe al iedere keer gelukt als we een ferry moeten halen en zoals steeds zijn we de eersten die mogen inschepen op de boot die ons van Fiskebol naar Melbu op de Versteralen brengt.

De zon komt erdoor en we freewheelen tot net voor Sortland waar we een bushokje opzoeken voor de picknick en de opkomende regenbui.

De 10% stijging van de brug in Sortland is de enige serieuze klim van de dag.

Een totaal ander decor dan de Lofoten maar toch verrassend mooi. Veel vogels, kreken en moerassen, fijne motregen maar niet koud.

We plaatsen onze tent op het enige vlakke stukje gras in het Andoy Friluftsenter. Een schitterend plekje, alleen jammer van de rot-midgets.

Eerst trakteren we onszelf op een biertje in het bijhorende restaurant en koken daarna ons potje in het service gebouw waar het 'insect-veilig' is !!

Bostad - Laupstad : 78 km

Lofoten

Kabelvag waar er feest is

Svolvaer waar buren Annie & Armand enkele weken terug langs 'gecruised' zijn

we slapen deze nacht naast dit kerkje

glunder-glunder

even serieus ...

en een beetje gek !!

A i Lofoten - Bostad : 84 km

De Lofoten

De zon warmt ons op en na een koude nacht doet dat ongelooflijk veel deugd. Maar lang blijft dat niet duren want de fijne nevel rondom de bergen vindt zijn weg naar beneden. Fijne motregen en amper 10°, reden om snel in te pakken.

Reine, Hamnoya, Sund, Ramberg .. Fotogenieke plaatsen die vragen om zon maar ook in de lichte regen verrassend mooi zijn.

Als we onze boodschappen inladen komt Holger tot onze verrassing ook weer opdagen. Hij is dus toch naar de Lofoten afgereisd omdat er goed weer voorspeld wordt. Zon is er vandaag niet bij maar we kunnen nagenoeg droog fietsen en dat is al heel wat in Noorwegen. We zijn niet naar gekomen om met bruine snoeten en kuiten terug naar huis te keren :-)

Naast de fantastische natuur zijn het de ontelbare kleine vissersdorpen waar de kabeljauw, die tot stokvis (wijting )hangt te drogen, die onze aandacht trekken. De geur van de stokvis doet ons denken aan de kermiskoersen en kermissen uit onze jeugd.

We komen een 1700 m lange tunnel opnieuw zonder kleerscheuren door maar het was toch wel even spannend !! Na een korte stop in Leknes en een babbel met een Oostenrijkse fietser zetten we  koers naar het Noorden waar we na 15 km een prachtig huisje zien waar we kunnen overnachten. De keuze is vlug gemaakt.

Kjopstad - A i Lofoten : 77 km (818 hm)

Voor het eerst wild kamperen

We verlaten ons 250 jaar oude vissershuisje richting Bodo. De benen zijn goed, de moraal is optimaal en het is opgehouden met regenen. Meer moet dat niet zijn. De weg naar Bodo (Noren spreken het uit als « boede« ) is behoorlijk lastig. We fietsen nooit hoger dan 300 m, maar we vertrekken meestal van nul.

Vandaag ontmoeten we heel wat fietsers. Een stel jonge Noren uit Bergen, een Fransman met witte sokken, maar waar anders niets fout aan is, een wat oudere Duitser die toch even van de fiets moest op een steilere helling.

Op een 20 km van Bodo komen we op de N80 terecht. Blijkbaar een zeer drukke verkeersweg want in die laatste 20 km hebben we 1000 x meer auto’s gezien dan in de vorige 700 km vanaf Steinkjer.

We zijn net op tijd in Bodo voor de ferry van kwart voor zes en om 21:00 leggen we aan in Moskenes op de Lofoten. We fietsen richting A waar we in dit meest Z-O dorpje van de Lofoten voor het eerst onze tent in de vrije natuur opzetten. We genieten na van een weer onvergetelijke dag bij een kop Nescafé en gaan zoals we het nu al gewoon zijn ,bij klaarlichte dag om 23:00 letterlijk onder zeil.

Ornes - Kjopstad: 52 km

Een verhaal van watervallen en regen....



Vorige nacht heeft het serieus geregend en gestormd.  We waren wat blij met onze knusse blokhut  en de extra donsdekens.

Pas om 11 u  vertrekken we 'droog ingepakt'  in de gietende regen. Een troostende gedachte : voor motards en auto-camper-toeristen regent het ook !

Het landschap verdwijnt in de nevel maar nu zijn het kolkende watervallen in alle formaten die de show stelen. Wij zijn de enige die daar blijkbaar oog voor hebben.

Geen zonnige picknick vandaag maar schuilen in een bushokje en warme erwtensoep klaarmaken. Ook dat heeft zijn charme.

Deze morgen hebben we vooraf een hytte geboekt om zeker met droge voeten in onze slaapzak te raken. Onze hut is een unicum :250 jaar oud, piepklein, met deuren van anderhalve meter, maar zeer gezellig ingericht. De was wordt binnenskamers opgehangen en wanneer Michel zijn voeten boven het kleine verwarmtoestelletje tegen de muur zet is het plaatje compleet !!

ps : bedankt Annemie voor de regenbroek van Koen. Ik zie er wel uit als een Michelin-vrouwtje maar ik moet er niet mee op de catwalk hé !

Zomaar enkele foto's

Wollfje, zo'n kraan zou je moeten hebben in jouw zandbak !!

Een familie op laatavond uitstap !

Onze eerste hytte

Kilbohamn - Ornes : 72 km

Dinsdag 21 juni


Eerste regendag

In Kilbohamn nemen we de eerste ferry van de dag op de middag. De geplande afvaart van 10:00 geldt pas vanaf morgen. Uit de rij wachtenden blijkt dat ook de Noren - en uiteraard heel wat Duitsers - het vaarschema fout geïnterpreteerd hebben.
Wanneer we een uurtje later aanleggen begint het licht te regenen.

We ontmoeten opnieuw onze Duitse vriend (Holger) en ook een jonge Parisien die al sinds begin mei onderweg is met de fiets. Hij doet ons denken aan Laurent Fignon (hem totaal onbekend) en kan verdorie hard fietsen. Blij met wat gezelschap vraagt hij om een tijdje met ons mee te fietsen maar zijn jeugd en zijn tempo kunnen we niet bijhouden. We'll meet again !


Na de tweede ferry komt de regenkledij goed van pas en als we ’s avonds even buiten Ornes de laatste vrije hytte boeken, begint het echt te stormen.
Omdat er in onze hytte geen kookhoek voorzien is - enkel een bed en zetels - worden we door een Frans koppel dat naast ons logeert, uitgenodigd om daar te koken. We beginnen er uiteraard met een apero en uiteindelijk kookt Vera voor 4 i.p.v. voor 2. De afwas doen de dames samen.

Er staat één eenzaam tentje met een fiets ervoor te wapperen op het drassig grasveld !

Nesna - Kilbohamn : 98 km

Maandag 20 juni


66° 33’ NB

We winkelen en verlaten Nesna onder een stralende zon. Al snel krijgen we een serieuze klim te verwerken die door agressieve vliegen nog lastiger gemaakt wordt. Dit belet niet dat we weer kunnen genieten van de prachtige besneeuwde bergtoppen die de Sjona fjord omringen.

We rijden door de eerste lange tunnels (met dank aan Filiep D en Pascal X voor de professionele verlichting)
en ontmoeten een jonge Duitse fietser op  terugtocht van de Noordkaap.
Rond 20:00 checken we in op de Polar Camping die net op de Poolcirkel ligt. Het begint licht te regenen

Net voor de camping spotten we onze eerste rendieren!
We logeren vanavond in een « hytte » en maken een tijdschema op voor morgen, want we moeten 3 ferries nemen, hebben opnieuw enkele lange tunnels en willen Ornes halen.

Forvik - Nesna : 75 km

zomerfeest in Bronnnoysund

Geloven jullie nog steeds dat wij in Noorwegen zijn ??

En of het gesmaakt heeft !!

Op de kilometerlange Helgelandbrug ! Schitterend !

Vandaag eens geen tekst wel enkele foto's.

Bedankt voor reakties op blog, voor de vele sms-kes en voor de mails. Altijd fijn om iets van jullie te horen.

Vennesund - Forvik 82 km

Helgeland, Fietsland

Ook vandaag hebben we onder een stralende zon kunnen genieten van de prachtige landschappen . De rit was een stuk minder lastig dan gisteren. Vandaar dat fietstoerisme hier vrij populair is.

Na de middag maken we een ommetje naar Bronnoysund, waar we midden in het jaarlijkse zomerfeest belanden. We hebben samen de Noren genoten van een traditionele visgerecht inclusief een alkoholvrij biertje


In Horn nemen we de ferry naar Anddalsvag.. Die ferry haventjes zijn eigenlijk niets andes dan aanlegsteiger. In feite zijn het voor de Noren bushaltes.

Onze tent hebben we opgezet in de schaduw van "The 7 Sisters", een zevenkoppige besneeuwde bergketen.

We zitten nu op de kade - aan een van de oudste handelsposten in het Noorden - waar we morgen de ferry naar Tjotta nemen. ...als we hier nog wel weg willen tenminste !

Kolvereid - Vennesund : 80km

Vrijdag 17 juni

Eén eland gezien !! Maar die had ons ook in het oog en dacht : weeral toeristen, weeral op die foto .... in ben het bos in ! Gelijk heeft hij !

Na een heel rustige start om zolang mogelijk te genieten van ons uitzonderlijk campingplekje, fietsen we richting Folderheid, terug naar de RV17. Michel heeft vooraf de hoogteprofielen afgeprint zodat we een beetje weten wat ons te wachten staat. Vandaag staan er drie serieuze pieken op het menu. Maar met een zonnige picknick tussendoor en de zuiderse temperaturen (korte mouwtjes, korte broek !) lukt dat prima.

In Holm nemen we de ferry naar Vennesund waar we bij de camping de Duitse fietser van gisteren ontmoeten. We raken aan de babbel en hij besluit ook hier te kamperen en trakteert ons op een peperduur biertje.

Als we onze tent opzetten herkent een camperaar-visser ons en hij trakteert ons op een volle pan vers gevangen vis, afgekruid, met ajuin en olijfolie. We moeten die enkel nog bakken in het kleine campingkeukentje. Met wat brood en un verre château de la pompe én in een uitzonderlijk decor smaakt dat ongelooflijk lekker.

Er is hier ook nog een Franse fietser uit Chambéry die voor 3 maand op fietstoer is. Het was weer even een Babelse toestand met alle talen door mekaar !

En we maken meer en meer kennis met die vervelende kleine muggen (midgets).Smeren, look eten, ons misschien niet meer wassen ... alle baten helpen :-)

Nu zitten we op een terras van een café (zonder bier) in de avondzon en wordt de stilte momenteel enkel verstoord door een late ferry.

Namsos - Kolvereid 74 km

Donderdag 16 juni


We wisten niet waar eerst kijken!

Het kan niet anders dan dat het woord « adembenemend » in Noorwegen voor het eerst werd gebruikt.

Bij een licht bewolkte hemel en 16 °C verlaten we de camping van Namsos. We nemen de rustige 769 i.p.v. van de RV 17 richting Lund. De zon komt er helemaal door en we fietsen van de ene prentkaart naar de andere. Het is heel wat lastiger dan gisteren (bij aankomst hebben we 835 hm op onze teller) maar het blijft genieten.

In Lund hebben we onze eerste van de vele ferries genomen die nog zullen volgen. Een uurtje later zetten we onze tent op aan een meer waar je de stilte hoort en waar we wachten op de zonsondergang waarvan we weten dat hij er eigelijk niet zal komen.

Je gelooft het niet als je er niet bij bent, maar we zijn dit verslagje aan het tikken om 22:30 en het is schaduw zoeken om het scherm van ons computerke te kunnen lezen.

Steinkjer - Namsos : 80 km - 16° - af en toe lichte motregen !

Het is licht bewolkt maar droog als we deze morgen onze fietsen zadelen. De camper laten we achter op de heel mooi gelegen camping http://www.follingstua.com/ (voor de liefhebbers).



Maar schijn bedriegt soms .....
Hadden wij gezegd dat we naar de Noordkaap zouden 'fietsen' ...................

En hadden wij het over Noorwegen of over een of ander land met waterbuffels ......

Maar we zijn op de goede weg en genieten van het rustige, licht golvend landschap. De ideale start om terug wat ritme in de benen en wat voeling met de beladen fiets te krijgen.

Via Benan (Noors voor banaan!) fietsen we via de Kystriksveien - de toeristische Fv 17 - naar Namsos. Het is hier nog volop vroege lente : paarse seringen, veelkleurige lupinen en fluitekruid kleuren de bermen en tuinen. Denk dan daarbij de prachtige houten huizen in wit of Noors rood !
Na een vlotte rit fietsen we de Pluscamping in Namsos op en zetten voor het eerst sinds Athene terug ons tentje op .....

Proloog is voorbij

Na een vlotte reis zijn we vanuit Renebu (even ten Zuiden van Trondheim) kort na de middag in Steinkjer aangekomen. Van hieruit vertrekken we morgen met de fiets naar de Noordkaap !

Het is de hele dag droog en vrij zonnig  gebleven maar staat een sterke ZW wind. Die hebben we morgen eerst wat op de kop en daarna in de poep.

We staan op een mooie camping met uistekende accomodatie waar we met een gerust hart onze camper voor 4 weken kunnen achterlaten.

We genieten van onze - voorlopig- laatste apero! 

We staan hier tussen heel wat - meestal Duitse - camperaars maar er zijn tosch 2 Nederlandse leeftijdsgenoten hun tentje aan het opzetten. Morgen is het onze beurt !

Lange dagen, korte nachten !!

Ongelooflijk : 23h45 en het is nog volop dag- en zonlicht !! Het worden lange avonden en korte nachtjes ….


Internetten lukt niet altijd daarom pikken we in op 'vaderdag' in Zweden.
Deze morgen met de zon gestart vanop camping even buiten Goteborg. We rijden richting Halden, Zweeds/Noorse grens en van hieruit is het nog 880 km tot in Steinkjer, eindpunt van onze camperreis.

Een heel mooie rit die nu eens aan Canada, dan weer aan Nieuw Zeeland doet denken : meren, fjorden, onmetelijke dennenbossen, houten huizen en kerken, golfterreinen (meer dan voetbalvelden), en …. lupinen !

Met een camper reizen, das luxe ! ‘s Middags potje koken, frisdrank of koffietje op tijd en stond, relaxend genieten van een apero … zetels uit koffer, fles uit frigo ! Dat wordt straks even wennen !

Oslo bezoeken doen we op de terugreis, dus volgen we de ring en nemen richting Hamar aan het Mjosa meer. We slikken even als we de camping zien liggen maar uiteindelijk staan we hier schitterend met zicht op het meer, in alle stilte en genieten …

maandag de 13de

Ontbijten met blote voeten in het gras, zon in de rug en nog net niet met de billen bloot .....

Gisteren vertelde onze Franse buurman, op terugreis van de Noordkaap, dat bepaalde wegen moeilijk berijdbaar waren door de hevige regenval. We kunnen niet iedere dag internetten, verstaan geen woord Noors dus informatie nihil.

Zonder ons veel vragen te stellen vertrekken we richting Trondheim, nog steeds onder een stralende zon. Lillehammer voorbij, worden we teruggestuurd om via een alternatieve weg naar Trondheim te rijden. Dit betekent 60 km terug naar Hamar (start van deze morgen) waar we weg 3 nemen, zoals aangegeven. Na een 50-tal km zorgt wateroverlast opnieuw voor problemen, worden we van de weg gehaald en rijden verder via weg 30.
Maak jullie evenwel geen zorgen : het zijn schitterende wegen, met prachtige landschappen en zonder waterellende. We zien nu wel de schade (caravan in het water, hoge waterstand, ondergelopen gebieden) en informeren even bij zus Annemie wat er eigenlijk allemaal aan de hand is. Smeltwater en hevige regenval zijn de oorzaak van alle problemen, die erger zijn in het Zuiden dan in het Noorden.

Momenteel staan we op een kleine camping op zo'n 80 km van Trondheim. We hebben het zekere voor het onzekere genomen en onze camper op de kiezelsteentjes geparkeerd !! Er loopt hier een riviertje achter de camping dus als het water te hoog komt .... schiet Michel uit de startblokken !!

Morgen rijden we tot in Steinkjer van waaruit we onze fietstocht starten.

Hierbij nog enkele foto's evenals een 'video-probeersel' !!