De overtocht van Split naar het volgende eiland Korcula verloopt vlot. Er valt veel te zien en onze buren-bankzitters zijn een stel jonge Belgen op weg naar het mini eiland Lastovo.
In Vela Luka krijgen we gezelschap van twee fietsers uit Zuid Tirol die onderweg zijn van Split naar Dubrovnik en terug.
Korcula zelf is minder dan 50 km lang, behoorlijk heuvelachtig, met serieuze hellingen tot 10-12% en ook nu weer van zeeniveau naar een goeie 500m bij 35° ….
De Tirolers fietsen richting Pupnat (what’s in a name !), wij fietsen door naar een camping in Korcula(stad) waar aangename Italiaanse buren ons verwennen.
Korcula, een stadje dat niemand onberoerd laat (Trotter) en dat is ook zo. Alles en nog veel meer draait er rond Marco Polo die er ‘zou’ geboren zijn - hij heeft er wel in gevangenschap zijn memoires geschreven - maar het is gewoon fantastisch mooi. Je kan enkel via trappen het stadje binnen dus kiezen we een terras met uitzicht op de baai, en gaan we elk om beurt op verkenning.
Om het uur is een overzet naar Orebic op het schiereiland Peljesac dus nemen we rustig onze tijd en vergeten daarbij een beetje hoe warm het stilaan wordt …. Na de picknick en een babbel met een erg sympathieke Kroaat die in Duitsland woont en werkt, verlaten we de zee en beginnen we aan een ongelooflijk lange klim. Na een 15-tal km zit ik echt ‘op mijn tandvlees’ en ben ik door al mijn reserves ! Bij Michel gaat het iets beter maar als ik resoluut het terras van wijnboer Anto opdraai sputtert hij niet tegen !
Anto, Erma en haar zus uit Sarajevo, dat is een verhaal apart. Er is een koele kamer, we worden getrakteerd op een glas huiswijn (hoe kan het anders!) en ‘s avonds kookt Erma voor ons en Anto !! Waar we eerst dachten, dit wordt brood met wat kaas, worst en wijn krijgen we een super pasta met reuze mosselen (worden hier gekweekt en zijn super lekker) én nog aardappelpuree met een soort hamburger !! Als Anto vraagt of we nog ijs willen houden we het wijselijk bij watermeloen !!
Als we nog wat nagenieten van de koelte en de stilte van de avond, horen we in de bergen rondom het gehuil van coyotes (vlg Anto) en knabbelen muisjes boven onze hoofden aan de druiven die het terras overdekken. Wist niet dat muizen graag druiven bij de kaas hebben !!!
Vrijdag de dertiende : richting Dubrovnik
Zo vroeg mogelijk uit de veren om zo lang mogelijk in de ‘koelte’ te kunnen fietsen ! Peljesac (op vele van de es-sen moet er een vinkje staan maar dat is voor later!) is een verrassend mooi schiereiland met vele kleine wijngaarden, maquis-begroeiing, stenen muren tegen droge heuvelruggen en prachtige inhammen, baaien zoals je ziet op de postkaarten en in toeristische folders. Bij Prapratno ontdekken we een camping in een baai die we al met stip noteren ‘voor als we nog ne keer terug komen!!’ - maar dan zonder fiets want je moet er ‘s morgens wel een 10% klim voor over hebben.
In Ston worden we verrast door ‘de Chinese muur’ van Kroatië maar veel valt hier anders niet te beleven. In Brsecine (veel duikers want er zijn hier een aantal schepen vergaan) trekt Michel de remmen dicht. Aan een bushalte (morgen met bus naar Dubrovnik) woont Nikolai met vrouw en kind én hij heeft een mini studio - met airco - én terrasje voor een schappelijke prijs.
Nikolai trakteert ons onmiddellijk op een frisse pivo en een fles huiswijn (°). ‘s Avonds krijgen we grappa met verse vijgen en de volgende dag proeven we watermeloen en visjes ingemaakt in olie en citroen ……….
(°) Iedereen - allez toch velen - heeft hier eigen druiven en maakt wijn, eigen olijven en maakt olie, vijgen, tomaten en andere groenten, gaat vissen …
Zaterdag 14 augustus : Dubrovnik
Als we rond 9h de bus willen nemen naar D. nodigt Nikolai ons uit om met hem en zijn gezin mee te rijden want zij gaan varen met vrienden en moeten toch richting haven. Een onbetaalbare luxe zo blijkt achteraf want hij zet ons af aan de Jadrolina kantoren waar we onze tickets boeken voor de overzet naar Bari. Van daaruit kan je de bus nemen naar de old city maar alle bussen zitten zo overvol zodat we te voet onze weg zoeken.
Dubrovnik is inderdaad schitterend maar wordt overrompeld door toeristen (wij zijn er ook twee van !!). Je wordt meegevoerd in de stroom door de Pilepoort en eenmaal binnen de stadsmuren zet je de drukte van je af en geniet je van deze prachtige stad. Een plan heb je niet nodig want je komt toch altijd terug op de Placa. Een aanrader is zeker de wandeling over de stadsmuren (best in de voormiddag) én een restaurantje in de schaduw van een van de vele zijstraatjes !!
We keren terug naar ‘huis’ met de bus (iedereen is erg behulpzaam) en ‘s avonds wandelen we via een oud en steil pad nog even tot aan de zee.
Zondag half augustus ! Zondag rustdag !
Eerst hadden we de overzet voor vandaag geboekt maar dan kom je ‘s avonds rond half acht in Bari aan wat we niet erg interessant vinden; daarom hebben we omgeboekt naar Maandag en varen we ‘s nachts. Tegen de vroege ochtend gaan we dan Sint Niklaas opzoeken want die komt niet uit Spanje maar uit Bari !!
Dus genieten we vandaag echt van een een échte rustdag : lang uitslapen, ontbijten, wat lezen en route Italië op GPS zetten, zelfs een ‘tukske’ (een siesta) na het middageten ….
Voor het eerst voelen we de vermoeidheid van de voorbije kilometers én van de warmte. Gelukkig is het vandaag af en toe wat bewolkt en vallen er zelfs enkele druppels. In de koelte van de olijfbomen en onder de wijnranken is het ideaal !
Vanaf nu moet Michel zijn beste Italiaans bovenhalen !!
Ciao !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten