Donderdag 7 juni
Onze gastvrouw laat ons niet vertrekken zonder dat we de Rofflachschlucht met waterval bezocht hebben. De weg naar de waterval is door de overgrootvader van de eigenaar manueel uitgehouwen. Het pad is enkele 100 m lang en meer dan de moeite waard.
Het weer is uitstekend en we starten de rest van onze beklimming naar de Splügenpass. Er moet al onmiddellijk serieus geklommen worden en hellingen wisselen af met relatief vlakkere stukken, waar we wat kunnen recupereren.
In Splügen picknicken wij vooraleer de laatste 9 moeilijkste kms aan te vatten. We ontmoeten er 2 sportieve Nederlandse mannen die hun vrouwen op de trein naar Sankt Moritz gezet hebben en alleen de beklimming fietsen.
In de haarspeldbochten zien we onze teller af en toe 12% aangeven. De moeilijkste stukken zijn echter de rechte stukken van 7 à 8 % waar we forse, koude tegenwind hebben.
We bereiken de top bij 9°C maar de bijtende wind maakt er vriestemperaturen van.
Dus wordt het een korte fotosessie want mijn handen zijn ijskoud, de wind is hevig en de mist komt opzetten.
De afdaling in de mist naar Chiavenna is behoorlijk gevaarlijk door het slechte wegdek en de vele heel steile haarspeldbochten, tunnels en galerijen waar je zo goed als niets ziet. Op een bepaald ogenblik zie ik Michel zelfs niet meer voor mij uitrijden. We fietsen door verlaten dorpen en dat geeft een luguber gevoel ook door de mist en het desolaat gevoel.
We komen veilig in Chiavenna waar we onmiddellijk ondergedompeld worden in de typische Italiaanse drukte ! Oef, dat is weer even wennen en we nemen hiervoor de tijd op een terrasje met .... ja hoor, opnieuw een stukje taart en warme chocolade want we hebben het erg koud.
Na een babbel met 5 fietsers uit Geel op weg zijn naar Sicilië en de Nederlandse dames die we al eerder ontmoet hebben, fietsen we richting Gordona, waar we een prima B&B vinden met een heel aardige gastvrouw en een ristorante op wandelafstand waar we onszelf eens goed trakteren !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten