Het regent en Heather vreest dat het de ganse dag mistig blijft. Niet zo'n best vooruitzicht, ook niet voor onze Nederlandse co-logés die een dagje eiland-birdwatching gepland hebben.
We kleden ons waterproof aan en fietsen door een mysterieus landschap, een beetje Schotland zoals uit de toeristische brochures. Het gras oogt nog groener, de smalle wegen zijn nat en verlaten, het is ongelooflijk mooi, rustgevend en fotogeniek, vooral met het rode regenjasje van Michel als blikvanger !!
En als er al eens een auto komt, dan hoor je dat bijna niet en zijn de chauffeurs heel vriendelijk en ook niet gehaast.
Rond de middag, na een forse klim van zo'n 13%, houden we micknickstop bij een eenzame bank met uitzicht op een Loch, stopt de regen en trekt de mist weg. Het blijft droog maar koud.
Craignure fietsen we binnen met de zon.
Pennygate Lodge is een statig huis uit de jaren 1800 en ... Mooi maar er is wat opknapwerk nodig. m Maar het onthaal is vriendelijk, de kamer ok en met zicht op de Firth Lorn. Nu enkel nog wachten en genieten van de zonsondergang.
Craignure Inn is sfeervol en het eten prima. We delen een tafeltje met Jenny en Ian, een jong enthousiast fiets-koppel op terugreis. Het is er gezellig en we zijn opnieuw aangenaam verrast door de Schotse keuken.
Morgen met ferry terug naar Oban.
Goede avond Michel en Vera,
BeantwoordenVerwijderenDe streek hier doet mij toch ook aan het Nooorden denken. Schapen op onvruchtbare grond, mistige heuvels en bergen op de a achtergrond. Hier in burgos begint het weer te beteren, we konden al een terrasje doen.
Groeten uit het noorden van Spanje